Het einde van Hittegolf

Dit is alweer de laatste week van mijn blog, daarom leek het mij een leuk idee om terug te blikken op het boek en wat ik ervan vond nu ik alles weet en heb gelezen. Stiekem had ik het boek al een tijdje geleden uit omdat die heel spannend was en ik snel doorlas.

Ik vind het boek spannend, leuk, interessant en gewoon echt top. Het was ook erg onverwachts. Vanaf het begin is het natuurlijk logisch dat Cessaria's agressieve ex haar zou hebben vermoord, hij had haar tenslotte ook al eens eerder een klap verkocht. Maar hoe verder je in het boek komt hoe meer verdachte er komen. Maar de daadwerkelijke moordenaar had ik niet zien aankomen. Ik heb haar daarom ook eigenlijk maar weinig tot niet beschreven in de blog. De moordenaar was namelijk *tromgeroffel* Emma!

Emma de nette lieve actrice die speelde in de nieuwe Hollywood film die opgenomen werd in het dorp. Emma was altijd een beetje op de achtergrond ze deed niet veel. Tuurlijk leek ze jaloers omdat Cessaria een leuke band kreeg met de hoofdrolspeler Robert Stevenson. Ook waren er tussendoor nog dingen gebeurd op de set, er werd met de shampoo van Emma geknoeid waardoor ze haar haar gekleurd had en er was iets gebeurd met haar eten waardoor ze ziek werd. Dit soort kleine dingen gebeurde alleen bij haar waardoor het leek alsof iemand het op haar gemunt had, later werd bekend dat ze dit allemaal bij haar zelf aan deed om Cessaria verdacht te maken, wat trouwens ook was gelukt. Maar dat dit soort dingen gebeurde bij Emma had ik niet beschreven omdat ik niet dacht dat het echt ernstig was.

Ook Mees had ik niet veel beschreven omdat ik het de ex was van Cressaria en vervolgens een vriend was van beide. Maar ook hij speelt blijkbaar een grote rol in het verhaal. Hij was bij de moord en liep rond met het geheim. Deze druk deed veel met hem, hij was zichzelf niet meer. En dat had Anoek door dus ging ze met hem naar het strand om te vragen wat er allemaal aan de hand was, alleen ook dit gesprek liep uit de hand. Het eindigde met Mees die weg rende en een Anouk die vol vragen achter bleef. Maar dit werd al snel duidelijk toen zei een smsje kreeg van Mees dat er een brief lag op zijn kamer op een plek waar alleen zei hem kon vinden. Dit was een afscheidsbrief. In deze brief legde hij alles uit wat hij had gezien en had meegemaakt en een foto van Cressaria en Emma. Ze hebben Emma met alle feiten en verhalen gecofronteerd en zei kon er niet meer onderuit en gaf toe.

Zelf vond ik dit een top einde, het was nog spannender dan ik kan beschrijven. Ik had het einde niet verwacht, ik had verwacht dat het iemand was die je niet zou verwachten maar Emma? Die zag ik niet aankomen. Ook de wending van Mees op het einde is heel onverwachts en voegt echt wat toe aan het verhaal. Het boek was echt top, spannend, leuk, meeslepend alle eigenschappen voor een geweldig boek.

En dit was het dan weer voor de blog! Acht weken lang enthousiast bijgehouden, het was leuk om te doen en zeker een goed alternatief op presenteren. Ik hoop dat je hebt genoten van de blog en misschien wel tot een volgende blog!

Groetjes Emma